Vandaag ben ik precies een jaar in dit verpleeghuis. Een feestje waard. Want niemand had durven dromen dat ik deze mijlpaal zou bereiken. Na een longontsteking in november vorig jaar. En na het noro-virus kort geleden. De verpleeghuisarts wilde mij al op het ergste voorbereiden.
Maar ik knap steeds weer op.
...
Maar ik knap steeds weer op.
...
Op 30 april 2015 ging ik ogenschijnlijk met een gerust hart naar de neuroloog. Wel al in een transport rolstoel. Voor een uitgebreid EMG-onderzoek, (elektromyografie).
De gezichten van de radioloog en de neuroloog spraken boekdelen. De conclusie was dan ook: alles is aangetast, behalve het hoofd. Ik werd gelijk opgenomen. We waren eigenlijk best opgelucht. Thuis had ik moeite met traplopen. Zonder hulp van manlief kon ik niet meer naar boven. En de vele valpartijen bleven doorgaan en werden ernstiger van aard. Ik liep met krukken of ik zat in de rolstoel.
Binnen twee weken hadden we, na wat vervelende onderzoeken, de uitslag: ALS. Na een tweede onderzoek in Utrecht, werd dit bevestigd.
De dag na gisteren is het nagenieten van het grandioze duo concert. Dat hebben we maar mooi weer gedaan. Ik werd ook fantastisch begeleid door de verpleegkundigen van de wensambulance en door manlief. De man en de dochter van één van de verpleegkundigen spelen resp. in ‘Het Orkest van het Oosten’ en het jeugdsymfonie orkest ‘de Vuurvogel’. Ze werkte vanmorgen. Dat is even mooi nagenieten. En vanavond nagenieten met de echtgenote van Albert Dam, zelf ook een begenadigd musicus.
Het mag duidelijk zijn: de rest van de dag heb ik niet verder niet veel gedaan.
De gezichten van de radioloog en de neuroloog spraken boekdelen. De conclusie was dan ook: alles is aangetast, behalve het hoofd. Ik werd gelijk opgenomen. We waren eigenlijk best opgelucht. Thuis had ik moeite met traplopen. Zonder hulp van manlief kon ik niet meer naar boven. En de vele valpartijen bleven doorgaan en werden ernstiger van aard. Ik liep met krukken of ik zat in de rolstoel.
Binnen twee weken hadden we, na wat vervelende onderzoeken, de uitslag: ALS. Na een tweede onderzoek in Utrecht, werd dit bevestigd.
De dag na gisteren is het nagenieten van het grandioze duo concert. Dat hebben we maar mooi weer gedaan. Ik werd ook fantastisch begeleid door de verpleegkundigen van de wensambulance en door manlief. De man en de dochter van één van de verpleegkundigen spelen resp. in ‘Het Orkest van het Oosten’ en het jeugdsymfonie orkest ‘de Vuurvogel’. Ze werkte vanmorgen. Dat is even mooi nagenieten. En vanavond nagenieten met de echtgenote van Albert Dam, zelf ook een begenadigd musicus.
Het mag duidelijk zijn: de rest van de dag heb ik niet verder niet veel gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten